Doğumdan ölüme kadar var olma çabalarının, vahdetin yani bir olmanın sembolüdür servi ağaçları… Mevsimlerin zor şartlarına bana mısın demez, her zorluğa rağmen yeşilliğini korur uzun yıllar yaşar; ölümsüzlüğün bir başka adıdır. Sert rüzgârlar karşısında usul usul sallanışı boyun büken dervişe benzer.
Tevazuyu, onun ahenkli sallanışlarında görebilirsiniz. Bu sallanışlar savrulmaya dönmez; çünkü sağlam yapısı sabrın ifadesidir. Dik ve düzgün görünüşü, yaydığı güzel kokusuyla kendine hayran bırakır. “Elif” gibidir.. Bu da doğruluğun, dürüstlüğün temsilidir. Görüntüsünü asla bozmaz. Tek bir minneti vardır; o da güneş… Gayesi güneş açtıkça büyümek, yükselmek göğe erişmektir.
Sonsuzluk onun en önemli yarenidir. “Hayat Ağacı” gibi ihtişamlı sözcülerin sahibidir. Ona konan her bir kuş; bir canı temsil eder. Cana can katan, hayatı hayat yapandır o. İyinin güzelin adıdır servi ağaçları “Güzel düşün ki, güzel göresin” sözünü de akla getirir. Yine uğur, iyi talih, sevgi ve nice güzellik dolu ifadeleri barındıran insanın hem bahçesine hem yüreğine dikmek isteyeceği ağaçların şahıdır “Serviler…” İdealizm ve varoluşçu bir çabanın içinde yaşamda anlam arayan, gördüğü dokunduğu varlıklara anlam veren, düşünen kişi olmaktır öğretmenlik.
İdeal olana, güzele, sadeliğe erişme ve eriştirme anlamında servi ağaçlarıyla öğretmenlik mesleğini çok yakın bulurum. Bir servi ağacı gibi var olmak demek, öğrencilerinin sadece öğrenim hayatları boyunca yanlarında olmak değil, hayatlarının her döneminde birer rehber, birer ilham kaynağı olmak demektir. Bu ruhu hep içimizde hissetmek; servilerin yüceliğine erişmek dileğiyle…