Hayalleri tebeşir tozunda doğan çocuklardık biz. Beslenme çantamızdaki yiyeceklerden “benim” diye değil de “bizim” diye bahsederdik. Eğer bir sırada bir tane silgi varsa ortaya konurdu hemen. Ve o artık bizim silgimiz diye anılırdı. Hâlâ da öyle.
Pekiyi ya şimdi?
Şimdi de çok büyük ve aşırı değişimler yaşamış değiliz aslında. Hayatımıza giren teknoloji ile işler bir parça değişmiş olabilir ama çocuklarımızın kalbindeki masumiyet hala aynı çünkü o kalplere değen “sihirli değnekler” hiç değişmedi.
Öğretmen adını taşıyan gerçek eğitici ve öğretici olan, bu mücadelede hayatımızın en güzel başrollerine sahip olan sihirli değnekler.
Öğretmenlerimiz…
Biz öğrenciler küçük, masum yürek ve bedenlerle oturduğumuz o sıralardan; büyümüş, eğitilmiş ve birçok şey öğretilmiş bir biçimde kocaman kalp ve bedenlerle kalkmak umudunu ve amacını taşırız hep. Bu uğurda da çok öğretmenle tanışırız. Kimi mesleğini icra eden birer öğretmen kimi de hayat adını taşıyan bu mücadelede bizde en iyi öğretici olarak iz bırakır.
Hepimizin hayatında iz bırakanlar olmuştur öyle değil mi? En güzel ve haklı izlerin sahiplerinin başında gelir öğretmenlerimiz.
Hayatin içinden birçok şeye benzetebiliriz bence kendimizi birer öğrenci olarak.
Mesela; pusulaya ihtiyacı olan bir gemiye ya da can suyuna ihtiyacı olan bir fidana, marangozdan şekil almayı bekleyen bir ahşaba da olabilir.
Pekiyi tüm bu rollere sahip tek bir kişi olabilir mi hayatımızda? Bu doğru mudur daha doğrusu mümkün müdür?
Evet mümkündür. Bütün bu sorumluluğu taşıyan tek bir kişi olabilir vardır da. Biz bu olaya kısaca okula başlamak ve öğretmenlerle tanışmak diyoruz. Ve bu olay hiç de basit ve önemsiz değildir. Çünkü biz okulumuzdan ikinci evimiz diye bahsederiz. Yuvamızdan bir tane daha ve burası okulumuz. Öğretmenlerimiz de ailemizden birer parça olur zamanla.
Bakın şunu iyi biliyoruz ki ne ailemize ne de yuvamıza herkesi ve her şeyi dâhil etmeyiz. Onlar bizim hayatımızın en kutsal iki kavramıdır her zaman. Ve bu kutsallığa nadir dâhil olan iki parça: okulumuz ve onu anlamlı kılan öğretmenlerimiz.
Bu anlamda hep şanslı bir öğrenci oldum ve bu şansımın devam ettiğinden, edeceğinden de hiç şüphem yok. Bence her çocuğun, insanın hayatına muhakkak gerçek bir öğretmen girecektir ve işte o andan itibaren hayatında çok şey değişecektir. Az önce de bahsettiğim gibi öğretmenlerimiz sihirli birer değnektir. Umuyorum bu değişimler ve izler güzel ve doğru olacaktır…
Son olarak bütün öğrenci arkadaşlarıma naçizane söylemek istediğim; vazgeçmeyin düşseniz de önemli olan ayağa kalkmaktan ziyade gayenizden vazgeçmeden devam edebilmektir. Bu uğurda da öğretmenlerimiz hem iyi bir öğretici hem de iyi bir eğitmen olarak hep varlar.
Ülkemiz çocuk ve gençlerine bu mücadelede yoldaş olan bütün hocalarıma minnettarım. Varlıklarınız daim oldukça bayrağımızın gökte kalacağından, gençlik olarak bizlerin bu uğurda şüphesiz mücadele ve can vereceğinden hiç şüphem yok.
Son olarak bir öğrenci olarak şansım olan öğretmenlerimden Erkin Hoca’m; sizin gibi gerçek bir eğiticinin bu güzel sayfalarında var olma şansını bana tanıdığınız için size müteşekkirim.
Hayatımıza yansıyan en güzel ışıktır öğretmen…
Teşekkürler öğretmenim…
